Ιστορία της Πόλης

ιστορια.jpg

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Η περιοχή κατοικήθηκε μαζικά για πρώτη φορά την περίοδο 1922-1928 από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Στη συνέχεια τη δεκαετία του ’50 και έπειτα δέχθηκε μεγάλο κύμα εσωτερικής μετανάστευσης. Από τη δεκαετία του ’80 και ’90 ξεκίνησε η εγκατάσταση στο δήμο προσφύγων και μεταναστών από άλλες χώρες.

Η  Νέα Φιλαδέλφεια βρίσκεται σε απόσταση επτά (7) Km από το κέντρο των Αθηνών. Η περιοχή μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1927 λεγόταν Ποδονίφτης, από το ομώνυμο ρέμα που τη διαρρέει. Το 1923 το Υπουργείο Υγιεινής - Πρόνοιας & Αντιλήψεως απαλλοτριώνει το κτήμα Δοναράδες στην καταπράσινη, αγροτική περιοχή του Ποδονίφτη, με στόχο την ίδρυση συνοικισμού για μέρος των προσφύγων της Μικράς Ασίας. Ο οικισμός περιελάμβανε 549 κτίρια με 1.720 κατοικίες, με δρόμους ελλείψοειδείς στα πρότυπα αγγλικής κωμόπολης, με σπίτια με κεραμοσκεπές και μικρούς κήπους. Ολοκληρώνεται τρία χρόνια αργότερα και το 1927 πρωτοκατοικείται από τους «πυροπαθείς των Αμπελοκήπων», των οποίων οι προσφυγικές παράγκες έχουν καταστραφεί από τη μεγάλη πυρκαγιά του Γηροκομείου την ίδια χρονιά. Οικισμός. Το 1923 το Υπουργείο Υγιεινής - Πρόνοιας & Αντιλήψεως απαλλοτριώνει το κτήμα Δοναράδες στον Ποδονίφτη, με στόχο την ίδρυση συνοικισμού για μέρος των προσφύγων της Μικράς Ασίας. Ο οικισμός περιελάμβανε 549 κτίρια με 1.720 κατοικίες, και η ανέγερσή του κράτησε τρία χρόνια.Στην αρχή δεν υπάρχουν ρεύμα, ύδρευση, σχολεία, δρόμοι, πλατείες και συγκοινωνίες.  Το 1931 συνδέθηκε με την Αθήνα με γραμμή λεωφορείου. Ονομάστηκε Νέα Φιλαδέλφεια το 1932, σε ανάμνηση της περιοχής «Φιλαδέλφεια» της Μικράς Ασίας. Αργότερα επεκτάθηκε προς βορά και ο πληθυσμός αυξήθηκε με πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη.  Το 1947 αναγωνρίσθηκε ως Δήμος. Τη δεκαετία του 1950 δημιουργούνται εγκαταστάσεις στο αναδασωμένο άλσος. Ταυτόχρονα χτίζονται 4 συγκροτήματα εργατικών πολυκατοικιών καθώς και σπίτια πέριξ του προσφυγικού συνοικισμού, διαμορφώνοντας τη νέα εικόνα της πόλης. Ο σεισμός του 1999 καταστρέφει πάνω από 400 παλιά κτίρια. Οι δημοτικές αρχές -επιχειρώντας να διασώσουν τον ιστορικό πυρήνα, που σε έκταση ξεπερνά το ένα τρίτο του δήμου- κινούν διαδικασίες ώστε να ανακηρυχτεί ο οικισμός «παραδοσιακός». Το οποίο γίνεται με διάταγμα του 2001. Η θέσπιση αυστηρών αρχιτεκτονικών και πολεοδομικών περιορισμών, σε συνδυασμό με τη δημιουργία δικτύου πεζοδρόμων, τα επόμενα χρόνια αναβαθμίζουν τη Νέα Φιλαδέλφεια.

Η Νέα Χαλκηδόνα ξεκίνησε να αναπτύσσεται ως οικισμός δυτικά του χειμάρρου Ποδονίφτης. Πριν το 1900 η περιοχή αναφερόταν ως καθαρά αγροτική. Το 1907 εμφανίζεται με πληθυσμό 19 κατοίκων, ενώ το 1920 η Ε.Σ.Υ.Ε. απογράφει 110 κατοίκους που ζούσαν σε αγροικίες. Η μεγάλη αύξηση του πληθυσμού έγινε μετά την Μικρασιατική καταστροφή, όταν πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη εγκαταστάθηκαν στην περιοχή, τμήμα του Δήμου Αθηναίων, σε οικόπεδα και σπίτια που παραχωρήθηκαν από το τότε Υπουργείο οικισμού. Στις 18 Ιανουαρίου του 1934 η περιοχή αποσπάσθηκε από το Δήμο Αθηναίων και αναγνωρίζεται ως ξεχωριστή κοινότητα. (Φ.Ε.Κ. 22 Α'/ 18-1-34). Το 1936 από το Κοινοτικό Συμβούλιο αποφασίζεται η επέκταση του σχεδίου πόλεως το οποίο εγκρίνεται το 1939. Στα μέσα της δεκαετίας του '50 ασφαλτοστρώνονται οι πρώτοι δρόμοι. Στα χρόνια 1967 - 1974 ο ρυθμός ανοικοδόμησης είναι μεγάλος. Το 1982 η κοινότητα Νέας Χαλκηδόνας αναβαθμίζεται σε Δήμο αφού οι κάτοικοι κατά την απογραφή ξεπέρασαν τους 10.000 (ΦΕΚ 98 Α' /23-8-82).

 

1929-nea-filadelfeia-istoria.jpg

Ενημερωτικό Δελτίο

Ενημερωθείτε για τα τελευταία νέα μας!